Een nieuw jaar

Een nieuw jaar ligt als een bijna onbeschreven blad voor ons. Er is nog plaats voor een goed voornemen of motto. Ik moet wel opschieten, want velen gingen mij voor. En al snel moeten we ons afsluiten omdat het teveel wordt. Wat kan ik toevoegen? Gedragsregels: ‘Blijf met je handen van hulpverleners af, vliegen is het nieuwe roken?’ Of waarden: ‘Een jaar van trots en samenhang!’ Of zelfs de Nashville verklaring?

Ik sluit me aan bij paus Franciscus in zijn Kersttoespraak. God heeft ons een teken gegeven, een pasgeboren kind, liggend in een kribbe. Hieruit volgt de universele boodschap van Kerstmis, aldus de paus. Kerstmis zegt ons dat God een goede Vader is, en dat wij allemaal broers en zussen zijn. Allemaal. God kwam niet als een engel, Hij kwam als een concrete man. Verlossing komt door liefde, verwelkoming, respect voor de arme menselijkheid die wij allemaal delen. Allemaal. Mijn nieuwjaarswens is net als die van paus Franciscus een broederschapswens. Dat we mogen groeien in broederschap. Zeker, de broers en zussen verschillen van elkaar. Onze verschillen zijn echter, net als in elke familie, geen verlies of gevaar maar juist een rijkdom. Juist de verschillen zetten ons aan om nieuwe wegen te bewandelen. Ze maken dat we onze problemen op kunnen lossen. Ze maken ons leven de moeite waard.

Rijkdom is echter niet altijd gemakkelijk. Ook deze rijkdom niet. In Katholiek Nieuwsblad beschrijft Laurens Peeters, directeur van de opstartende Micha de Vriesschool katholiek zijn: ‘Katholiek zijn is alles wat mooi en goed is waarderen, en dat voor iedereen.’ Zijn uitgangspunt neem ik mee, om niet te verdwalen in die grote rijkdom.

Met Gods hulp, twee nieuwe pastores, lief en leed dat wordt gedeeld komen we deo volente veilig aan bij het volgende nieuwe jaar. Alsnog een zalig nieuw jaar!

Manon van den Broek