Column: Run Run Rudolph

Door kapelaan B. van de Mortel

De Advent is weer begonnen. Sinterklaas is bijna alweer het land uit. Kerstlichtjes twinkelen in onze straten en de muzikale kerstkrakers komen binnenkort weer voorbij. Met Kerstmis kunnen we wederom voor de duizendste keer Home Alone bekijken. De inmiddels vermakelijke klassieker gaat zoals de meeste van ons weten over een kind dat tijdens de kerstdagen per ongeluk alleen thuisblijft terwijl de familie heerlijk op kerstvakantie is vertrokken. Door een storm komen ze te laat aan op het vliegveld; iedereen haast zich, de jongste telg is vergeten en al rennende onder Run run Rudolph van Chuck Berry rent ook de familie naar de sluitende gate. Net op tijd.

Met Black Friday, met alle jaarlijkse commercie en met alles wat van ons wordt verwacht tijdens de kerstdagen kunnen ook wij soms dat opgejaagde gevoel hebben. Alles moet in de komende dagen geregeld worden en dan komt er ook de groeiende onzekerheid bij van wat wel kan en wat niet mag. Het rennen voorafgaand en tijdens de feestdagen kan een reden zijn dat sommige mensen zo ongezellig zeggen; “Ik ben blij als alles weer voorbij is.”

Tijd misschien om weer eens een beetje terug te gaan naar onze christelijke roots; misschien zelfs terug te rennen. Voor ons christenen breekt de heerlijke periode van de Advent aan die juist de bedoeling heeft om een tijd van voorbereiding; rust en bezinning te zijn. Tijd vrij maken om rust te vinden in gebed; in de kerk of thuis met een inspirerende tekst. Even de radio, het nieuws en alle informatiestromen rondom ons heen uitzetten. Even al onze to-do lijsten opzij schijven; een vrije avond inplannen in onze agenda; een middag in de stilte een wandeling maken. Rust in ons hoofd brengen en ons bezinnen op wat komen gaat; een vreugdevol feest dat spreekt van een diepe hoop. Een kind dat voor ons geboren wordt als onze Redder. Een mensenkind dat tot ons wil spreken in de stilte van ons hart. Een God die niet vraagt om de Kerk voorbij te rennen met alle bezigheden van het leven die zo belangrijk lijken, maar uitnodigt om stil te staan; om te zien dat we echt op weg zijn en een Licht ons de weg wil wijzen. Samenzijn; met familie en vrienden; met onze God; is belangrijker dan een uitgebreide luxemaaltijd die uren van voorbereiding vergt. Rennen wij deze tijd dat wat langzamer.