Column All Hallows’ Eve
Door de jaren heen zijn wij steeds meer gewend geraakt aan de introductie van een typisch Amerikaans gebruik; Halloween. De commercie maakt er een spookachtig feest van, maar als katholieken mogen we ons in herinnering roepen dat het van oorsprong toch echt een katholiek feest was dat vooral met haar kenmerken als verkleden, gesneden pompoenen en zingend langs de deuren gaan voor zoetigheid overeenkomt met andere volkse christelijke devoties. Vooral in het Engeland van voor de Reformatie werd op deze wijze de vooravond van Allerheiligen, All Hallow’s Eve gevierd als een gezellige opening van dit mooie hoogfeest. Het zijn de Ierse immigranten die het oude feest meenemen naar Amerika en zo komt het uiteindelijk in de huidige vorm steeds meer terug in het oude Europa.
Halloween heeft van haar oorsprong ook wat spookachtige elementen en zo zien we dat de viering van Allerzielen en Allerheiligen ook altijd wat overlapping heeft gehad. Men dacht dat de scheiding tussen hemel en aarde, tussen de aardse wereld en de wereld van de geesten juist op deze dagen wat wegviel. Dolende zielen die hier op aarde ronddwalen omdat ze het licht nog niet hebben kunnen vinden. Het geeft aan Halloween een spookachtig element en het lijkt meer te verwijzen naar Allerzielen waarop de Kerk de gedachtenis begaat van de mensen die nog gelouterd en gezuiverd moeten worden, zielen die na hun dood nog op weg zijn naar de hemelse heerlijkheid en die wij als mensen kunnen helpen door onze gebeden en het opdragen van goede werken. Toch is Halloween zelf eigenlijk de plechtige vooravond van het grote hoogfeest dat voorafgaat aan Allerzielen; Allerheiligen.
Het feest van Halloween laat ons zien dat de 2 eerste dagen van november Allerheiligen en Allerzielen nauw met elkaar verbonden zijn, soms wat overlappingen hebben, maar vooral in de liturgie van de Kerk toch onderscheiden worden gevierd. Het zijn liturgische dagen die eigenlijk ook haar geloof in het eeuwig leven tot uitdrukking brengen en ons als gelovigen ook wat wil meegeven over datgene wat wij kunnen zeggen over onze toekomst, want vroeg of laat zullen wij zelf het leven uit handen moeten geven. Op Allerheiligen zelf mogen wij als gelovigen met St. Paulus beseffen; “Ons vaderland is in de hemel”. Het is een plechtige viering van de overleden gelovigen die hun eindpunt hebben bereikt, die zijn opgenomen in het eeuwige Licht, wonen bij de Vader, de Heer mogen aanschouwen van aangezicht tot aangezicht. Mensen, zielen, die samen met de engelen mogen genieten van vrede, geluk en rust. Ook voor de ronddwalende zielen mogen wij beseffen dat uiteindelijk voor hen ook daar hun eindbestemming ligt.
De christelijke viering van Allerheiligen en Allerzielen zal plaatsvinden op de eigenlijke liturgische dagen. Allerheiligen vieren wij op de avond van 1 november met een viering om 19:00 uur en Allerzielen op 2 november om 19:00 uur. Bij de Eucharistieviering van Allerzielen zal de Mis in het bijzonder worden opgedragen voor de overledenen van het afgelopen jaar. Tijdens deze viering zullen ook de namen genoemd worden; lichtjes voor hen worden aangestoken en ook de uitvaartkruisjes worden uitgereikt aan de familieleden.