Heilige Oda

De patroonheilige van onze parochie komt er vaak wat bekaaid van af met haar feestdag. Die feestdag staat op de heiligenkalender op 27 november. Maar als parochie van de Heilige Oda willen haar natuurlijk graag op zondag vieren en daar gaat het fout. Want 27 november valt altijd op of rond het hoogfeest van Christus Koning of de eerste zondag van de Advent. Twee zondagen die altijd voorrang krijgen in de liturgie. Maar gelukkig hebben we de nieuwsbrief nog en kunnen we haar toch even in het spotlicht zetten.
En dan sluit ik toch nog even aan bij Christus Koning. We noemen Jezus: Christus, koning van het heelal. Dat klinkt nogal hoogdravend, maar in de lezingen van de zondag horen we hoe Jezus zelf zijn koningschap invult: we zien daar de koning met de doornenkroon, hangend aan het kruis, die niet zichzelf redt, maar de man die met hem gekruisigd is. Andere jaren horen we hoe hij zich als koning identificeert met de dorstigen, de hongerigen, de naakten, de gevangenen… Geen machtsvertoon, maar dienstbaarheid en nederigheid.

Ook de heilige Oda is die weg in haar leven gegaan. Als Schotse prinses had ze een welvarend leven kunnen hebben: een rijke man trouwen, bedienden om haar heen, aan niets gebrek. Wat haar in de weg stond, was haar blindheid. Op een bedevaart naar de heilige Lambertus in Luik werd ze wonderbaarlijk van haar blindheid genezen. De weg naar luxe en rijkdom lag voor haar open. Maar Oda koos ervoor om afstand te doen van haar rechten. Ze wordt dan ook vaak afgebeeld met een kroon vertrapt onder haar voeten. Ze trok zich terug, en leefde voor God en voor de mensen die bij haar om raad kwamen vragen. In het jaar 713 is ze gestorven in het huidige (naar haar genoemde) Sint-Oedenrode. Op de plek waar ze had gewoond en is gestorven bouwden mensen al snel een kapelletje. Een nieuwere versie daarvan staat op dezelfde plaats op het kerkhof achter de St. Martinuskerk. Loop maar eens binnen bij deze mooie heilige!

Diaken Wilchard Cooijmans